Analitik Eğitim Felsefesi

Analitik Eğitim Felsefesi Paul H. Hirst'ün Kuramsal Yaklaşımı Çerçevesinde Din ve Ahlak Eğitiminin Felsefi Temeli Analitik eğitim felsefesi (AEF) perspektifinin paradigmatik bir örneğini teşkil eden bu kitap, ülkemizde din ve ahlak eğitiminin felsefi temellendirilmesine yönelik daha kapsamlı çalışmalara duyulan ihtiyaçtan hareketle hazırlanmıştır. Araştırmanın temel iddiası, ülkemizdeki eğitim anlayışlarında süregelen “felsefesizlik” probleminin, din ve ahlak eğitimine ilişkin yaklaşımlarda da belirgin biçimde kendisini hissettirdiği ve bu nedenle, alternatif bakış açıları çerçevesinde, felsefi temellendirmelere duyulan gereksinimin arttığı yönündedir. Dolayısıyla çalışma, söz konusu probleme analitik eğitim felsefesi perspektifinden çözüm önerileri sunmayı ve analitik geleneğin önemli temsilcilerinden olan Paul Heywood Hirst'ün din ve ahlak eğitimini felsefi bir zeminde nasıl temellendirdiğini ortaya koyarak ulusal literatürdeki boşluğu doldurmaya katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Nitel bir araştırma örneği olan çalışma, deskriptif bir desende yürütülmüştür. Çalışmanın bulguları, analitik eğitim felsefesi bakış açısının, din ve ahlak eğitimini temellendirme çalışmalarının tüm boyutlarında etkin bir şekilde kullanılabileceğini ortaya koymuştur. Bu kitap, din ve ahlak eğitimine ilişkin bütüncül bir bakış açısı kazandırması, çok yönlü düşünmeyi ve kuramsal bilgi üretimini geliştirmesi açısından önem taşımaktadır. Ayrıca, analitik gelenekte din ve ahlak eğitiminin felsefi temellerinin nasıl inşa edildiğini ortaya koyması, eğitim sahasında teori ile pratik arasındaki tutarlılığın nasıl tesis edilebileceğini göstermesi ve din-ahlak-eğitim bağlantısının sağlam bir zeminde tesis edilmesine yönelik analitik perspektiften çözüm önerileri getirmesi bakımından özgün bir bakış açısı ve gerekçelendirme örneği sunmaktadır. Sonuç olarak, din ve ahlak eğitiminin felsefi olarak temellendirilmesine ilişkin kuramsal bir çerçeve ortaya koyan bu çalışmada, din ve ahlak eğitiminin felsefi zeminde nasıl gerekçelendirildiği ve bu gerekçelendirmelerin din ve ahlak eğitimi anlayışlarına nasıl yön verdiği gösterilmiştir. Ayrıca, özellikle din eğitimine yön veren temel varsayım ve kabullerin gerekçelendirilerek alanın eğitimsel olarak nasıl dönüştüğü de kitapta gözler önüne serilmiştir. Bu yönleriyle çalışmanın, alan yazınında yeni tartışmalara zemin hazırlayacağı ve ileride yapılacak farklı araştırmalara kavramsal ve kuramsal bir dayanak sağlayacağı öngörülmektedir.