Ben İdraki;Ontolojik Buhran Çağı

Ben kimim/neyim? sorusu filozofların, hakikat arayıcılarının ve sıradan insanın zihnini meşgul eden en kadim sorudur. Neticede insanoğlu benini idrak, varlığı/nı konumlandırmak ister. Karşılıkları için akla ve nakle (vahye) müracaat esastır. Vakıa ikisinin birbirini teyidi kadar tekzibi vakidir. Hal böyle olunca Sabite ile değişkenin telifi, insan beni/nefsi ile varlığın uyumu ve uyumlanması kolay değildir. Binaenaleyh hakikat arayışı cehd ister, doğrusu ya biraz da cesaret ister. Bu saiklerle teoloji-felsefe-bilim-mistisizm-ezoterizm vb. disiplinlerin müstakil ve çoklu/multidisipliner arayışı biteviye sürer Elan bir taraftan varlığın ve insanın tekevvününe dair Farabi-İbn Sinanın varlık tasavvurunu ekser teyit ve tahkim eden bilimin (fizik-kozmolojik-biyolojik vs.) verileri; diğer taraftan yine bilim ve teknolojinin imkanları ile Tanrıyı deneyimleme saikinin ürünü yeni varlık tasarımının kuvveden fiile geçirilme vetiresi vakidir. Dijital çağın insanı, öznesi olduğu dijitalizmin imkanları yanında kendisini nesneleştiren, anlam arayışı ve sürdürülebilirlik problemi ile tebarüz eden ontolojik iddiasına -ve buhranına- epistemik ve etik çıktı verme zarureti ile karşı karşıyadır. Bu eser, varlık ile idrak arasındaki ilişkiyi, insanın imkan kabiliyetleri ile sınırlarını, eldeki veriler ve multidisipliner anlayışla yeniden ele alma ihtiyacının ürünüdür. Keyfiyet bilgi ile hikmeti, sezgi ile aklı, felsefi sorgulama ile içsel tanıklığı meczeden bir düşünce yolculuğudur. Refik/yoldaşlar için kadim sorular cari ve bakidir: Var mıyım? Varlığımın alamet-i farikası ne? Kimim? Neyim? Ve nihayet Ne olmalıyım?