Çözüm Sürecinde Kürdistan Günlükleri

BEN DE OLSAM DAĞA ÇIKARDIM! BENIM DE ANADİLİM YASAKLANSAYDI... BEN DE BİLMEDİĞİM BIR DİLİ KONUŞAMADIĞIM İÇİN İLKOKULDA ÖĞRETMENDEN TOKAT YESEYDIM... BENİM DE KÜLTÜRÜM AŞAĞILANSAYDI... BENİM DE KİMLİĞİM İNKÂR EDİLSEYDİ... BENİM DE KÜRT DEMEM, KÜRDİSTAN DEMEM MAHKEMELİK, HAPİSLİK SUÇ SAYILSAYDI... BANA DA DEVLET, KÜRTÇE DİYE BIR DİL YOK! DESEYDİ... BANA DA DEVLET, KÜRT YOK TÜRK VAR! DESEYDİ... BANA DA DEVLET, KÜRT DE VAR, KÜRTÇE DE VAR! DEDİĞİM İÇİN BASKI YAPSAYDI, MAHKEMELERE VERSE, HAPİSLERE ATSAYDI... BANA DA DEVLET, KÜRT OLDUĞUM İÇİN VATAN HAİNİ, DÜŞMAN MUAMELESİ YAPSAYDI... BANA DA DEVLET EŞİT VATANDAŞLIĞI ÇOK GÖRSEYDİ... BANA DA DEVLET KÜRT OLARAK KENDİ KENDİMİ YÖNETMEYİ BÖLÜCÜLÜK SAYSAYDI... BENİM DE DOĞDUĞUM, BÜYÜDÜĞÜM YERLERİN KÜRTÇE İSİMLERİ TÜRKÇELEŞTİRİLSEYDİ... BENİM DE KÜRTÇE ANADİLİMDE EĞİTİM GÖRMEME DEVLET HAYIR DESEYDİ... BENİM DE KÖYÜM, EVİM BARKIM YAKILIP YIKILSAYDI... BENİM DE YAKINLARIM FAİLİ MEÇHUL CİNAYETLERDE ÖLDÜRÜLSEYDİ... BENİM DE ANAM BABAM ÜSTELİK KENDI MEMLEKETLERİNDE O DERİN SÜRGÜN ACISINI YAŞASAYDILAR... BENİM DE ABİLERİM DİYARBAKIR ASKERÎ CEZAEVİNDEN, O ZULÜMHANEDEN GEÇSELER, O CEHENNEMDE BOK YEMEK ZORUNDA BIRAKILSALARDI... BEN DE DAĞA ÇIKARDIM!