Evrak-ı Eyyam

Cenab Şahabeddin gazeticiliği Babıalı Caddesi'nin havasından uzak, yalnız hazzın zevkiyle tenmiye ederken, o nefis enfüsiyetini bir şüün-nüvis olarak da terbiye etti. Atıda daima denilecek ki Türkçe'de şüün nev'inin velisi odur. Artık Şark için bir intibah devri açıldığını sananlar hep ciddi ulumun, edebiyatın, fikriyayatın en bülend nev'ilerini tenmiyeye bavurdular. Cenab Şahabeddin Bey, mütevazane, şuunu intihab etti. Ne kadar garip bir tecelli. Bütün o mutantan tecrübeler doğarken öldü de, yalnız bir şuun-nüvisin eseri yaşıyor... Hatta ahlaf, Temmuz İnkılabı'nın cereyanlarıyla temas edebilmek için Evrak-ı Eyyam'ı okuyacak. Tıpkı Fransa'da Fronde inkılabını Kardinal Reç, büyük inkılabı ya Youne'dan okuduğumuz gibi. Cenab Şahabeddin Bey, levanten edanın Nergisi'si gibi Nergisi lisanıyla Türanılık yapmıyor. Düşünceleri de usulü gibi Osmanlı... Cenab Şahabeddin Bey, Evrak-ı Eyyam'ı bir gün cild halinde bir şaheser olmak için yazmadı. Madem ki Türkçe'de şunu bu kadar mükemmel bir tarzda belirtti, şüphesiz bütün bu mebahise ait fikirlerini, şimdiden sonra da dinleyeceğiz..."