Kurânla Yaşayanlar

Günlerden bir gün, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, güzel sesli sahabi Abdullah b. Mesuda: Kur'ânı bana oku! diye ricada bulundu. İbn Mesud şaşırmıştı. Hayretle: Sana indirilmiş bulunan Kurânı mı sana okuyayım? diye sordu. Peygamber Efendimiz, bunun üzerine: Evet! dedi ve ekledi: Ben onu kendimden başkasından dinlemeyi de seviyorum! Resûlullah aleyhissalâtu vesselâmın bu ricası ve izahı üzerine, İbn Mesud Nisa sûresini okumaya başladı. Nisa sûresi ki, Abdullah b. Mesudun Dünya ve içindeki hiçbir şeye değişmem dediği beş âyet de bu sûrenin içinde yer alıyordu. İbn Mesud, sûrenin başından başlayarak, Her ümmete bir şahit getirdiğimiz ve seni de onlar üzerinde şahit kıldığımız zaman, o kâfirlerin durumları nasıl olacak? mealindeki 41. âyete kadar gelmişti. Bu âyeti okuduğunda, Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm, İbn Mesuda: Dur! dedi. Abdullah b. Mesud durdu ve dönüp Resûlullah aleyhissalâtu vesselâma baktı. Bir de ne görsün! İki gözünden de yaşlar akıyordu. Buharî, Fedâilu'l-Kur'ân 32, 33, 35; Müslim, Musâfırin 247, (700); Tirmizî, Tefsir, Nisa, (3027, 3028); Ebü Davud, ılm 13, (3668).