Letaif-İ Rivayat

Ahmet Mithat Efendi'nin sadece Tanzimat dönemi değil bütün Türk roman ve hikâyeciliğinde önemli bir yeri vardır. Letaif-i Rivayat, yazarın 1870-1894 yılları arasında neşrettiği yirmi beş kitaptaki otuz hikâye ve romandan meydana gelen külliyatın ortak adıdır. Türk edebiyatının ilk hikâye örneklerinin yer aldığı külliyattaki eserler, birbirinden bağımsız olup ortak bir tema veya düşünce etrafında kaleme alınmamıştır. Bu yapıtın, Mithat Efendi'nin müstakil olarak yayımlandığı romanlardan farkı, belki hacim itibariyle daha kısa eserlerden oluşmasıdır. İçlerinde hacmi, kurgusu ve zengin kişi kadrosu veya kişilerin geniş bir çerçevede verilişi ile roman olarak değerlendirilebilecek eserler de bulunmakla birlikte, bunların çoğunu "büyük hikaye" sınıfına koyulabilir. Hikâyeler arasında konusunu bizim hayatımızdan alan, ancak Fransa'da geçen ve dolayısıyla kişi kadrosu yabancılardan oluşanlar da bulunmaktadır. Külliyatın yedince kitabı ise bir tiyatro eseridir. Letaif-i Rivayat'ın özgün hâliyle okur karşısına çıkması, belki de Ahmet Mithat araştırmalarına yeni bir hız kazandıracak ve Ahmet Mithat tiryakiliğini yeniden canlandıracaktır.