Sako

Nikolay Vasilyeviç Gogol di sala 1842'yan de çîroka xwe ya dirêj "Sako" dinivîse. Nivîskar bi şêweyekî rasteqîner, çîroka memûrekî biçûk pêşkêş dike. Çîroka zehmetiya mirovên ji rêzê û êşên wan bi jiyana lehengê xwe Akakîy Akakiyevîç bi awayekî baş radixe ber çavan. Ev berhema wî di dema Rûsyaya Çar de dibe sedema reaksiyonan û Gogol bi îdîaya "gelê rûs biçûk dixe" tê tawanbarkirin. Li gor gotinan Gogol, li ser guhdarîkirina çîrokekî ya di civatekê de dest bi nivîsandina vê çîrokê kiriye. Di wê civatê de qala çîroka memûrekî tê kirin. Memûr bi salan ji bo tifingeke bikire û here nêçîrê pereyan dide ser hev. Di dawiyê de tifingê dikire, diçe nêçîrê lê tifinga wî ji destê wî dikeve avê û bi vê yekê re ew nexweş dikeve, dikeve nava cihan. Memûrê me encax bi kirîna tifingeke nû ya ji aliyê hevalên wî ve ji vê nexweşiyê rizgar dibe. Ev berhem wekî berhemeke bingehîn a Wêjeya rûs tê hesibandin û Dostoyevskî ji bo vê wisa gotiye: "Em hemû ji Sakoyê Gogol derketin"Li ser dîroka "Sako" çend gotin