Türkiye Polis Radyosu;Kamu Yayıncılığında Alternatif Ses - Arabeskten Halkla İlişkilere

Radyo; yalnızca bir iletişim aracı değil toplumların kültürel, siyasal ve duygusal ritmini yansıtan, değişim ve dönüşüm süreçlerine tanıklık eden, kriz anlarında kamusal dayanışmayı güçlendiren, zihinleri ortak frekansta buluşturan ve kültürü taşıyan görünmez bir ağdır. Bu yönüyle radyo; yalnızca sesin değil anlamın da dolaşımını sağlayan bir köprü, sessizliğin içinde yankılanan bir güçtür. Peki; Emniyet Teşkilatı bünyesinde kurumsal bir yayın organı olarak ortaya çıkan ve yarım asrı aşkın serüveniyle kamusal yayıncılıkta alternatif hâline gelen Türkiye Polis Radyosu (TPR), sessizliğin içinde hangi gerekçelerle yankılanmak istedi? Soğuk Savaş'ın jeopolitik gerilimlerinden çok partili hayata geçişin iç dinamiklerine ve dijital dönüşümün meydan okumalarına kadar uzanan süreçte TPR, yayıncılık politikalarını nasıl inşa etti? Yayın ilkeleri hangi ortak değerlerin dolaşımını sağladı? Müzik türleri, bu görünmez ağın armonilerini hangi tınılarla zenginleştirdi? Güvenlik ile samimiyetin kesişiminde, zihinleri ortak frekansta buluşturan seslerin ardındaki emekçiler kimlerdi? TPR üzerine yazılmış ilk ve müstakil olma özelliğini taşıyan bu eser; 5 Ekim 1952'den günümüze kadar uzanan süreçte, radyonun sıra dışı yolculuğunu ve çok boyutlu dünyasını akademik bir derinlikle sunuyor. Kitap; yalnızca bir radyonun tarihçesi olmanın ötesinde, gündem belirleme ve eşik bekçiliği kuramları ışığında Soğuk Savaş propagandasına karşı stratejik bir hamle olarak benimsenen arabesk müziğin, Emniyet Teşkilatının halkla ilişkilerini nasıl güçlendirdiğini ve suça eğilimi azaltma hedefiyle nasıl kesiştiğini bilimsel verilerle ortaya koyuyor. Birincil ve ikincil kaynaklar, arşiv belgeleri ve yirmi dokuz radyo emektarıyla yapılan görüşmelere dayanan bu çalışma; TPR'nin kuruluş gerekçelerini, kurumsal yapısını, yasal dayanağını, finansmanını, denetim mekanizmalarını, yayın ilkelerini, müzik politikalarını, personel yapısını ve teknik donanımını özgün bir bakışla değerlendiriyor. Temel bir başvuru kaynağı niteliğinde olan bu eser, iletişim tarihinin katmanlarını aralayarak Türkiye'nin tekelci yayıncılıktan çoğulcu yapıya geçişini kurumsal bir örnek üzerinden inceliyor ve bir radyonun toplumla nasıl konuştuğunu merak eden akademisyenleri, iletişim profesyonellerini ve araştırmacıları davet ediyor. Çünkü her dalgada Türkiye'nin hikâyesi gizli...