Ütopya Mücadelesi;Rodchenko, Lissitzky, Moholy-Nagy 1917-1946

Birinci Dünya Savaşı'nın ardından, sanatçının toplumsal yaşamı inşa etmesini amaçlayan yeni bir sanatsal-toplumsal avangard ortaya çıkmıştır. Ütopya Mücadelesi; üç sanatçı olarak Alexander Rodchenko, El Lissitzky ve Laszlo Moholy-Nagy'nin toplumsal idealleri ile yüzleştikleri siyasi gerçekler arasındaki değişken ilişkileri nasıl aştıklarını incelemektedir. “Günümüzde, yüzyılın başında yaşamış toplumsal-sanatsal avangardın büyük iddialarına burun kıvırmak bir modaya dönüşmüştür. Sonuçta, istedikleri şey, sanat yoluyla elde edilecek bir ütopyadan azı değildi. Bu hevesin başarısızlık sebepleri son derece belli olsa da (Almanya'da Hitler'in iktidara gelişi, Stalin'in Rusya'da güç kazanması ve daha sonraları ise Doğu Avrupa'da komünizmin çökerek kapitalizmin yayılmasına bakmamız yetecektir) sanatçı-toplumcu avangardın zihinsel ve toplumsal kuvvetleri sanatlarıyla kaynaştırmaya yönelik inanılmaz azimleri, çoğu zaman bu eğilimleri aza indirgemeye çalışan güçlerin karşısında örnek gösterilir niteliktedir. Bu durum, Rodchenko, Lissitzky ve Moholy-Nagy için hiç de kolay değildi. Üçü de, ütopya mücadelesinin, tüm katılımcıların amaç ve araçlar konusunda fikir birliği içinde olduğu ortaklaşa bir proje olmadığını anlamak zorunda kalmış, sanatsal görüşler uğruna yoldaşlar arasında bile savaşılması gerektiğini görmüşlerdir.” Victor Margolin